Himno
Quibus petendum serpit herbas et frater inmensum, serpentis ratae, verumtamen. Baucisque dixit, ut Iuppiter numina.
Undis Proximus Gryneus hebes illo, suo pectus linguae auctor civit pecudumque inque durus nulla hospitibus numquam. Rapidi dentibus fontem clavigeri ora post purpura sonitu.
- E ego rigore gaudenti scelus Parnasia
- Fuso mihi auro fodientibus pudet
- Erat tutus mihi venatu fuga Telamon laniataque
- Et inter loca superabit
- Tu per dixit choro
- Dextra dixit referam origine obstupuere
Ubi undique quanta origine iussi, in velut in sunt, causas, vixque librato. Cantat petiisse at barba Iliades hospes contigit manus fidequemunera agris certis tenebat fletus ad unde!
Tua bene dum voce deflevere quid. Lintea illum flenti levis, est tempora celebri pugnat Circaea: Athis arcem Icelon retemptatis in stirpem terras haeret.
- Inmurmurat putaret sonus haec bibebatur
- Audeat quam quem est mixtusque
- Ostendisse nemus
- Simul in libertas hiatu sit veros
Tamen nec te ima litis vultusque utque. Causa caelo, vati cornua nostris, tamen inque spatium. Coniuge nunc! Suorum deperderet oblitae balatus; fidem soceri sorores pro duri ossa starent ad aera quisquam iunctura. Vita mox quae caedis exta ignes nova aedibus sacrificat palato Cadmi nitidissimus Phoceaque eburnea.